Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9701 Esas 2018/3777 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9701
Karar No: 2018/3777
Karar Tarihi: 02.04.2018

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9701 Esas 2018/3777 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, haksız yere tutuklandığı için tazminat talep etmiştir. Mahkeme davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiş, davalıdan 1.540,32 TL maddi tazminat ve 2.000,00 TL manevi tazminat talep edilmiştir. Ancak davacının tutuklu kaldığı süre için kazanç kaybı miktarı belirtilmemiş ve mahkeme \"1.540,32\" TL maddi tazminat hükmü vermiştir. Bu karar, kanuna aykırı olduğu için davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Kanun maddesi olarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427 ve ek 4. maddelerinin temyiz sınırı ve davacı lehine hükmolunan toplam tazminat miktarına göre hükmün davalı yönünden temyizi kabil olduğu belirtilmiştir. Karar bozulmuş ve maddi tazminat miktarı \"1.657,20\" TL olarak düzeltilerek onanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2017/9701 E. , 2018/3777 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.540,32 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "haksız tutuklama nedeniyle tazminat talebi" ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı, olarak kabul edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427 ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve davacı lehine hükmolunan toplam tazminat miktarına göre hükmün davalı yönünden temyizi kabil olduğunun anlaşılması karşısında, hükmün kesin ve temyiz edilemez nitelikte olduğu belirtilerek, davalı Hazine vekilinin temyiz talebinin reddini öneren tebliğnamenin görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak "1.657,20" TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, mahkemece "1.540,32" TL"ye hükmedilmesi suretiyle maddi tazminatın eksik tayini,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden maddi tazminat miktarının "1.657,20" TL’ye yükseltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.