Resmi belgede sahtecilik - zimmet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/8986 Esas 2017/8295 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8986
Karar No: 2017/8295
Karar Tarihi: 28.11.2017

Resmi belgede sahtecilik - zimmet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/8986 Esas 2017/8295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, zimmet ve resmi belgede sahtecilik suçundan yargılanmıştır. Zimmet suçundan verilen hüküm açıklanmamasına karar verilirken, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz itirazları yapılmıştır. Ancak, açıklanmaması kararı verilen hükümlerin temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu belirtilmiştir. Sanık müdafii tarafından yapılan diğer temyiz itirazları ise reddedilmiş, fakat katılan vekilinin ücretinin Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi ile belirlenmemesinin Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilmiş olması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Sonuç olarak, Sanık zimmet suçundan hüküm açıklanmamasına karar verilirken, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Kanun maddeleri ise Türk Ceza Kanunu'nun 53. Maddesi (1)(c) bendi ile 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, 5560 Sayılı Kanun ve 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun belirli maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2015/8986 E. , 2017/8295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, zimmet
HÜKÜM : Sanık hakında zimmet suçundan; mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan, mahkumiyet

1- Sanık hakkında zimmet suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, gereğinin mahallinde takdir ve ifası için dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE ,
II- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafii ile katılan vekilinin ücreti vekaletle sınırlı olarak temyiz taleplerinin incelemesine gelince;5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
1136 sayılı Kanun"un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu nedenle BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "katılanın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 2.200 TL vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.