Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4659 Esas 2021/790 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4659
Karar No: 2021/790
Karar Tarihi: 28.01.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4659 Esas 2021/790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla asıl karar olarak mahkumiyet ve ek karar olarak eski hale getirme hükümlerini vermiştir. Ancak, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması sonucunda Yargıtay'ın ilgili dairesinin inceleme mercii olduğu belirtilmiş, bu nedenle mahkemenin eski hale getirme yönünden verdiği karar hukuken geçersiz sayılmıştır. Ayrıca, tebligatın sanığa müdafii yerine direk olarak yapılması nedeniyle yapılan incelemede, sanığa yüklenen suçun zamanaşımının gerçekleştiği tespit edilmiş ve hükmün bozulması kararı verilmiştir. Bu kararın sonucunda, sanık hakkındaki kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 311. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- CMK'nin 223/8. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 322. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2019/4659 E. , 2021/790 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl karar; mahkumiyet
Ek karar; eski hale getirme

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, Mahkemenin 13.03.2015 tarihli ek kararının eski hale getirme yönünden hukuken geçersiz olması nedeniyle kaldırılarak, Üsküdar 11. Noterliğinden verilme, 22/02/2011 tarih ve 07158 yevmiye numaralı vekaletname ile müdafii bulunan ve müdafii huzuru ile savunma yapan sanığa, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 11. maddesinin ""vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır"" hükmüne aykırı olarak, yokluğunda verilen kararın müdafii yerine, sanığa yapılması nedeniyle sanık müdafinin öğrenme üzerine temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilip eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e. maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan 20.06.2012 mahkumiyet tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz talebi bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 28.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.