Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2505 Esas 2020/1129 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2505
Karar No: 2020/1129
Karar Tarihi: 25.02.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2505 Esas 2020/1129 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kocaeli 9. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, dosya içerisinde bulunan belgelerden sanığın askeri olduğu anlaşılmakta ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığa geçersiz tebliğ edildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, yapılan incelemede, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına veya tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararların itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir. Kanun Maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi (2. fıkra), 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi.

20. Ceza Dairesi 2017/2505 E. , 2020/1129 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : KOCAELİ 9. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen Kocaeli 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 31/03/2014 tarihli 2013/637 esas 2014/339 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin gerekçeli kararının, dosya içerisinde bulunan Sur Askerlik Şubesi Başkanlığı’nın 24/01/2014 havale tarihli cevabi yazısından 06/05/2013 ile 06/05/2014 tarihleri arasında asker olduğu anlaşılan sanığa, 7201 sayılı Tebligat Yasası"nın 14. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi gerekirken, mernis adresine yapılan tebligatın geçersiz olduğu anlaşılmakla; mahkemece verilen 11/11/2014 tarihli mahkûmiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu, sanığın 02/12/2014 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 31/03/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 25/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.