MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa mahalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında "2005-2006-2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından açılan kamu davasında sanığın üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sahte olduğu iddia olunan faturaları kullanan şirketler hakkında karşıt inceleme raporları düzenlenip düzenlenmediği, bu faturaları düzenleyen şirket yetkilileri hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde, dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına alınması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları kullanan mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ile sanığın suça konu belgeleri düzenlemediğine dair savunması karşısında sanığın suça konu şirketi devraldığı tarih tespit edilerek bu tarihten sonra düzenlenen faturalardaki imzaların sanığın eli mahsülü olup olmadığı hususunda imza incelemesi de yaptırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Sanık hakkında "2005-2006-2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından kamu davası açılmış olup, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere sahte fatura düzenleme suçunun her takvim yılı için kendi içinde zincirleme ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulması,
b)Hürriyeti bağlayıcı ceza verilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi
Yasaya aykırı olup, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 28.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.