MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ...Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/04/2015 tarih ve 2013/416-2015/334 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin...... ile davalı Banka şubesi arasında imzalanan genel kredi sözleşmesine müteselsil kefil olarak imza koyduğunu, asıl borçlunun borcunu zamanında ödememesi neticesinde temerrüde düştüğünü, Banka"nın alacağını tahsil etmek amacıyla noter kanalıyla ihtarname gönderdiğini, şubeye gittiğinde kendisine borcunun 21.650,00 TL olduğunun söylendiğini, 20.02.2012 tarihinde 14.000,00 TL ve 06.04.2012 tarihinde 19.400,00 TL olmak üzere toplam 33.400,00 TL tutarında ödeme yaptığını, sözleşmede kefalet tutarının 20.000,00 TL olarak gösterildiğini, dolayısıyla 13.400,00 TL fazladan ödeme yaptığını, kendisine gönderilen ödeme emrinde asıl borçlu için yapılan takip masraflarının da talep edildiğini ileri sürerek, 13.400,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulü ile davacıdan hukuka aykırı olarak fazladan tahsil edilen 10.712,24 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, 2004 sayılı İİK"nın 72/7. maddesi uyarınca açılmış bir istirdat davası niteliğinde olup, takibe konu borç için davacı tarafından 20.02.2012 ve 06.04.2012 tarihlerinde toplam 33.400,00 TL ödeme yapıldığı sabit ise de, dava tarihi 23/08/2013 olup, son ödeme tarihinden itibaren bir yıllık hak düşürücü süre içerisinde işbu dava açılmadığından, mahkemece bu hususun re"sen nazara alınarak, davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmaması sebebiyle reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi isabetli görülmemiş, hükmün bu sebeple davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.