Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/12231 Esas 2018/7182 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresinden sonra temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının işleteni olduğu askeri aracın yaptığı tek taraflı kazada yaralanan davacının sağ el ve bileğinde kalıcı hasar oluştuğunu, meydana gelen maluliyet nedeniyle davacının maddi ve manevi zarara uğradığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL. efor kaybı tazminatı ve 30.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 07.07.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle, maddi tazminat taleplerini 178.341,33 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacı muvazzaf asker olduğu ve dava istihdam eden ile edilen arasındaki uyuşmazlığa ilişkin olduğundan davada idari yargının görevli olduğunu, davalı idareye ait araç bakımlarının düzenli yaptırılması nedeniyle idarenin olayda kusuru olmadığını, kaza nedeniyle tedavi ve bakım giderleri idarece karşılandığı ve davacı normal gelirini elde etmeye devam ettiğinden davacının maddi zararı bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 178.341,33 TL. maddi ve 10.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece verilen 04.11.2014 tarihli karar, davalı idare adına davaya cevap dilekçesini sunan ve birkısım duruşmaları da takip eden Av. ... Yıldız Polat"a 12.12.2014 tarihinde tebliğ edildiği halde; mahkeme kararıyla ilgili temyiz dilekçesinin, davalı idare vekillerinden Av. Hikmet Kutman Ulusoy tarafından, HUMK"nun 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra (13.02.2015 tarihinde) verildiği ve temyiz defterine kaydedildiği görülmektedir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilince süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, 16.7.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.