20. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/1971 Karar No: 2016/2722 Karar Tarihi: 03.03.2016
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/1971 Esas 2016/2722 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2016/1971 E. , 2016/2722 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından sunulan ....07.2015 tarihli dilekçe ile özetle; "...müvekkili ..."ün davanın takibi için Av. ... ile Av. ..."ı vekil tayin ettiğini, davaların sonuçlandığını, müvekkilinin 150.000,00.-TL"yi taksitler halinde Av. ..."e ödediğini, bu durumu bilen gören şahitlerinin olduğunu, davacı tarafın şahitlerinin dinlenmesine izin vermediği, HMK"nın .../...-ç maddesi gereğince irade bozukluğu olduğu için şahitlerin dinlenmesi gerektiği, HMK"nın 231. maddesi gereğince yemin edilecek kişi, yeminden evvel ölürse yemin teklif edilmemiş sayıldığı ve bu beyanlarını mahkemeye sundukları halde hâkimin olayla ilgisi olmayan kişileri yemin verdirerek dinlemek istediği, hâkiminin soruşturma dosyasını isteyerek savcının işlem yapmasını engellediği ve savcıyı zorda bıraktığı, duruşma gününü kısa bir güne vererek davayı karara çıkartarak bitirmek istediği, 07/07/2015 tarihli celsede davacı ..."in öldüğü için diğer davacının vekâlet görevinin sona erdiği, buna rağmen davacının cübbesini çıkartmadığı, hâkim tarafından da uyarılmadığı, bu hususların reddi istenen hâkimin tarafsızlığını şüpheye düşürdüğü..." gerekçeleri ile reddi hâkim talebinde bulunmuşlardır. Reddedilen hâkim tarafından, talebin reddi gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, ret talebinde bulunan davalının 500,00.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, HMK’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 03/03/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.