11. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/7082 Karar No: 2016/3139 Karar Tarihi: 21.03.2016
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7082 Esas 2016/3139 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2015/7082 E. , 2016/3139 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ANADOLU 2. FİKRÎ VE
Taraflar arasında görülen davada .... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19.03.2015 tarih ve 2013/73-2015/26 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkili şirketin 1980"li yıllardan beri kömür üretimi ve pazarlaması ticareti ile iştigal ettiğini, 14.06.2000 tarihinde 2000/.... nolu "...." markasını 4. sınıfta yer alan mallar üzerinde kullanmak üzere tescil ettirdiğini, müvekkili ile aynı alanda faaliyet gösteren davalı şirketin "...." markasıyla kömür satışı yaparken, 20.05.2011 tarihinde 2011/... sayı ile "..." markasını kendi adına kötü niyetli olarak tescil ettirdiğini, müvekkilinin markası ile bu marka arasında iltibas tehlikesi bulunduğunu ileri sürerek, davalı adına tescilli “....” markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının markasının "...I", davalının markasının ise "...." şeklinde tescil edildiği, davacı ve davalı markalarının katı yakıt ürünleri üzerinde kullanılmak üzere tescil edilmiş oldukları, taraf markaları arasında iltibas tehlikesi bulunmadığı, davalının tescilinin kötü niyetli yapıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.