Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8291 Esas 2016/3135 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 25/09/2014 tarih ve 2014/1269-2014/349 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 25.01.2002 tarih ve 2002/02 sayılı ortaklar kurulu kararı uyarınca müvekkiline ödenmesi gereken maaşın ihtarnameye rağmen ödenmediğini, alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili şirketin %40 paylı ortağı olduğunu, ortaklık payı karşılığının davacının eşi ve davalı şirketin kurucusu-müdürü olan....’ün ödediğini, davacının müvekkili şirkette tek bir gün dahi çalışmadığını, buna rağmen davacıya maaş ödemesinde bulunulduğu gibi kredi kartı harcamalarının da müvekkili şirket tarafından ödendiğini, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak davanın reddini, %50’den az olmamak üzere kötü niyet tazminatının tahsilini istemiştir.
Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı doğrultusunda; davacının ücrete hak kazanacak şekilde davalı nezdinde çalıştığını ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.