Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında;ayrı ayrı Beraat
2-Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK"nın 85/1,62,50/4, 50/1-a,52/2-3.maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanıklar ..., ..., ..., ... ve ..."ın beraatlerine, sanıklar ... ve ..."in mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar ... ve ... müdafiileri ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ..."ın beraatlerine ilişkin hükümlere yönelik yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, sanıkların üzerlerine atılı bulunan suçu işlediklerine dair mahkumiyetlerine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin, somut ve inandırıcı deliller elde edilemediği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin sanıkların cezalandırılmaları gerektiğine, beraat kararlarının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ..."in mahkumiyetlerine ilişkin hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin ve katılanlar vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin eksik incelemeye, sanığın olay saatinde ekip şefi olmadığından sorumluluğunun da bulunmadığına ve beraat etmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanık ... müdafiinin sanığın işveren sıfatının bulunmadığına, eksik incelemeye, sanığın beraat etmesi gerektiğine, katılanların zararları giderildiğinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine; katılanlar vekilinin mahkum olan sanıklar hakkında verilen ceza miktarının azlığına, hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmemesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin mahkum olan sanıklara sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki yargılama gideriyle ilgili paragrafta yer alan "eşit olarak" ibaresinin yerine, "sebebiyet verdikleri oranda tahsiline" ibaresinin getirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.