Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2876 Esas 2018/3722 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2876
Karar No: 2018/3722
Karar Tarihi: 29.03.2018

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2876 Esas 2018/3722 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, taksirle öldürme suçundan bir sanığı mahkum etti. Sanık müdafii ve mağdur vekili kararı temyiz etti. Temyiz itirazları reddedildi ancak kararda sanığın hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi kanuna aykırı olduğu için karar bozuldu. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun düzeltildikten sonra, kararın sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan onandığı belirtildi. TCK'nın 85/1, 62/1, 53/1, 50/4-1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararının verildiği ifade edildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığına dikkat çekildi.

12. Ceza Dairesi 2017/2876 E. , 2018/3722 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1, 50/4-1-a, 52/2-4.maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna, eksik incelemeye, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılan vekilinin sanığın olası kasttan cezalandırılması gerektiğine, paraya çevirme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken, anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.