Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5211 Esas 2017/8253 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

A)Katılan vekilinin vekalet ücreti yönünden yaptığı temyiz itirazının incelenmesinde,
Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumunun sanığa yüklenen suçtan doğrudan doğruya zararının bulunmaması nedeniyle kamu davasına katılma hakkının olmadığı gözetilerek, usulsüz verilen katılma kararı hukuken geçersiz olup hükmü temyiz etme hak ve yetkisi vermediğinden, şikayetçi vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B)Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-Suç tarihinde sanığın silah ruhsatı almak amacıyla psikiyatri raporu almak için müracaat ettiği .... Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Polikliniğinden kendisine test odasına geçip bizatihi kendisinin doldurması için verilen MMPI kişilik envanter testini tanıdığı avukat ...."e doldurttuğu sırada testi veren hekimce kontrol sırasında yakalandığı, bu suretle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği somut olayda; herhangi bir belgenin düzenlenmemiş olması nedeniyle, eylem henüz hazırlık hareketi aşamasında kaldığından, unsurları oluşmayan suçtan beraati yerine sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a)Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin" belirtilmesi karşısında; mahkemece "denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz edilmesine" karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,
b)Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri dışında uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.