Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/21265 Esas 2017/2205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 27.05.2014 gün ve 2013/496 Esas - 2014/259 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-

Dava,07.11.2013 günlü dilekçe ile 1.488,39 TL değer gösterilerek açılmış ve bu miktar üzerinden 27.05.2014 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Bilindiği üzere; 5219 ve 5236 sayılı Kanun ile HUMK."nun 427/2. maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Temyiz eden davacı yönünden hüküm altına alınan miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacının temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
Öte yandan, kesin olan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi; 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz eden davacının 03.11.2014 tarihli temyiz isteminin REDDİNE, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.