Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15526 Esas 2018/16044 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Mala zarar verme suçundan kurulan hüküm açısından yapılan incelemede;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm açısından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
3-Hırsızlık suçundan kuruşan hüküm açısından yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, kasanın, bulunduğu çekmeceyi kırarak içindeki anahtarı haksız yere ele geçirdiği ve bu anahtarla kasayı açarak eylemi gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 142/2-d maddesinden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden aynı Yasa"nın 142/1-b maddesinden hüküm kurulması,
Kabule göre de ;
1-Çalınan paranın tamamının iadesinin soruşturma aşamasında gerçekleştirildiği anlaşılıp, mahkemece de bu şekilde kabul edildiği halde; 5237 sayılı TCK"nın 168/1. madde ve fıkrası gereğince, cezadan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
2-T.C.Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanık hakkında ceza belirlenirken sonuç ceza miktarının 1 yıl 5 ay 15 gün yerine 1 yıl 11 ay 10 gün olarak hesaplanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.