Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/2454 Esas 2022/6350 Karar Sayılı İlamı

Hükümlü ... hakkında katılan ...’e yönelik nitelikli hırsızlık suçundan ... 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarih, 2015/1278 E, 2016/375 K. sayılı ilamı ile kurulan mahkumiyet hükümlerinin, Dairemizin 02.11.2021 tarih, 2021/2339 E, 2021/16745 K sayılı ilamı onanmasına karar verilmiştir.
Dairemizin anılan kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.04.2022 gün, KD-2022/16106 sayılı yazılarında;
“.. Sanıklar ... ve ... ile suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ...'ın iştirak halinde, suç tarihinde, geceden sayılan bir zaman diliminde katılana ait, park halinde ve havalı kapılarının havasını sonlandırmak suretiyle kilitli vaziyette bıraktığı 1996 model, ... plaka sayılı otobüsün kapı kısmına zarar vermek suretiyle çaldıkları, akabinde olay yerinden uzaklaştıkları olayda ... 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılamada Mahkemenin 24.03.2016 tarih, 2015/1278 E. 2016/375K. sayılı kararıyla sanığın TCK'nın 142/2-h, 143. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, ancak yargılama esnasında sanığa zorunlu müdafii atanmadığı, Mahkemenin bu kararının Yüksek Dairenizin 02.11.2021 tarih, 2021/2339 Esas, 2021/16745 Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.06.2021 tarih, 2021/27 E. 2021/297 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlandığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda açıklandığı gibi, hükümlü ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan ... 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2015/1278 Esas numaralı dosyası üzerinden yapılan yargılamada, yüklenen suçun niteliği itibariyle sanığa zorunlu müdafii atanmadan karar verildiğinden, ... 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 24.03.2016 tarihli, 2015/1278 Esas, 2016/375 Karar sayılı kararına ilişkin Yüksek Dairenizin 02.11.2021 gün ve 2021/2339 Esas 2021/16745 Karar sayılı onama kararının BOZULMASI, aksi kanaat halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmesi itirazen arz ve talep olunur. ” talebiyle itiraz kanun yoluna başvurulmuştur.
TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı CMK'nın 6352 sayılı Yasanan 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
1-) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,
2-) Dairemizin 02.11.2021 gün ve 2021/2339 Esas 2021/16745. sayılı kararı ile onama ilamının kaldırılmasına,
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143/1. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığın nitelikli hırsızlık eylemiyle ilgili sanığa zorunlu müdafi atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle itiraza uygun olarak BOZULMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.