MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Atatürk"ü temsil eden heykel, büst ve abideleri veya kabrini kırma veya bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1 - 85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; Atatürk"ü temsil eden heykel, büst ve abideleri veya kabrini kırma veya bozma suçunun failleri olarak yargılanan ve aralarında menfaat çatışması bulunan suç tarihinde 18 yaşından küçük olan sanık ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen diğer sanık...."ün ayrı ayrı müdafiler tarafından temsil edilmeleri gerekirken, sanığın aynı müdafi tarafından temsil edilmesi suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Yasasının 38 ve 5271 sayılı CMK"nın 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.11.2017 tarihinde Üye ..."ın ek gerekçesi ve oybirliği ile karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİDİR

Dairemizin 27/11/2017 tarih, 2017/10285 Esas, 2017/8240 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıda belirttiğim ek gerekçe ile muhalifim.
Sanığın 5816 sayılı Yasanın 1,2 ve TCK.nın 31/2, 62/1, 50/3 maddeleriyle 4.500 TL APC ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin 01/03/2016 tarih 2015/535 Es 2016/135 Kr sayılı kararı öncelikle hükmün açıklanmaması gerektiğinden dolayı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 30/03/2012 tarih 2011/111 Es- 2012/176 Kr sayıyla verilen hükmün CMK’nun 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin 07/10/2015 tarih 2015/51 Es 2015/392 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 62/1, 52/2 maddeleri uyarınca doğrudan 2000 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu durumda ihbar eden mahkemece verilen ve kesin olmadığı içinde temyiz incelemesinde olduğu anlaşılan (TCK.nın 142/2-b, 143/1, 145, 62/1 maddelerine göre verilen 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası ile, aynı yasanın 116/4, 119/1-c, 62/1 maddeleri ile verilen 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair) hükümlerin kesinleşmesi beklendikten sonra hükmün açıklanmasının gerekip gerekmediği ayrıca değerlendirilmesi gerekmektedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne muhalifim. 27/11/2017