Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/1917 Esas 2015/631 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1917
Karar No: 2015/631
Karar Tarihi: 14.05.2015

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/1917 Esas 2015/631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13 Aralık 2007 tarihinde, 15-18 yaş grubunda olan bir şahıs, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararına karşı yapılan itirazın reddedilmesi sonucu mahkûmiyet hükmü almıştır. Ancak, şahsa verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı bildirilmiştir. Davaya devam edilerek 20 Mart 2015 tarihinde, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen karara karşı yapılan temyiz isteği sonucunda, zamanaşımı nedeniyle hüküm BOZULMUŞ ve dava DÜŞMÜŞTÜR. Şahıs hakkında 5237 sayılı TCK'nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ve aynı maddenin ikinci fıkrası hükümleri uyarınca belirlenen 5 yıl 4 aylık zamanaşımı süresi dolduğu için kamu davası düşmüştür. Kanun maddeleri: - TCK'nın 191. maddesi (2. fıkra) - 5237 sayılı TCK'nın 66. maddesi (1. fıkrasının (e) bendi ve 2. fıkrası) - 5320 sayılı Kanun'un 8/1 - 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi - 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
20. Ceza Dairesi         2015/1917 E.  ,  2015/631 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç :Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm :Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve sanık hakkında 29.05.2007 tarihinde verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin karara karşı yapılan itiraz sonucunda itirazın reddine karar verilerek kararın kesinleştiği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının bildirilmesi sonucunda yargılamaya devam edilerek 13.12.2007 tarihinde mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve sanık müdafiinin bu hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, mahkûmiyet hükmüne ilişkin temyiz isteğinin incelenmesinde;
    Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında mahkûmiyet kararının verildiği 13.12.2007 tarihinden inceleme tarihine kadar 5237 sayılı TCK"nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ve aynı maddenin ikinci fıkrası hükümleri uyarınca belirlenen 5 yıl 4 aylık zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 14/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.