Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5243 Esas 2017/8237 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5243
Karar No: 2017/8237
Karar Tarihi: 27.11.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5243 Esas 2017/8237 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verdi. 5271 sayılı CMK'nın 217. maddesi uyarınca delilleri değerlendirerek suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediği belirtildi. Sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği belirtilse de Anayasa Mahkemesinin iptal kararı nedeniyle infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Sanık, 5237 sayılı TCK'nın 204/1, 62/1, 53/1 madde hükümleriyle 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırıldı. Ayrıca kararda geçen kanun maddeleri şunlar: CMK'nun 217. maddesi, TCK'nın 53. maddesi (1) (c) bendi, TCK'nın 204/1, 62/1, 53/1, 105/1, 52/2.

11. Ceza Dairesi 2017/5243 E. , 2017/8237 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.11.2017 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİDİR

Dairemizin 27/11/2017 tarih, 2017/5243 Esas, 2017/8237 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebepten muhalifim.
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 204/1, 62/1, 53/1, maddeleriyle 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2014 tarih 2011/289 Es 2012/47 Ek Kr sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 09/02/2012 tarih 2011/289 Es- 2012/47 Kr sayıyla verilen hükmün CMK’nun 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasına geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesinin 18/04/2013 tarih 2012/299 Es 2013/12 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nın 105/1, 62, 52/2, maddeleri uyarınca doğrudan 1.500 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeblerle anılan mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne muhalifim. 27/11/2017