3. Ceza Dairesi Esas No: 2013/27429 Karar No: 2014/15435 Karar Tarihi: 15.04.2014
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27429 Esas 2014/15435 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Üç maddeden oluşan itirazlar reddedildi, ancak iki husus bozuldu. İlk olarak, denetimli serbestlik süresi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlüyü değerlendirecek mahkemeye ait olduğundan, mükerrir olan sanık için sadece denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtildi. İkinci olarak, sanığın hak yoksunluğu uygulamasında, hapis cezasının infazı tamamlanana kadar a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğu devam etmeli, ancak c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık hakları bu süre boyunca devam etmemeli ve koşullu salıvermede son bulmalıdır. Kanun maddeleri 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi 4, 5 ve 6. fıkraları, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/7. maddesi ve 53. maddesi, 1412 sayılıCMUK'un 321. ve 322. maddeleridir.
3. Ceza Dairesi 2013/27429 E. , 2014/15435 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; 1) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi, 2) Sanığın üzerine atılı suç için 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uygulamasında a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğun hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık haklarından yoksunluğun ise koşullu salıverilmeye kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair fıkrasının sonunda yer alan “ 1 yıl süre ile” ilişkin kısmın hükümden çıkarılması ile hak yoksunluğuna ilişkin fıkranın çıkarılarak yerine “5237 sayılı yasanın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet,vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer yönleri aynı bırakılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/04/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.