Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2777 Esas 2017/6754 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2777
Karar No: 2017/6754
Karar Tarihi: 13.12.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2777 Esas 2017/6754 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın daha önce uyuşturucu madde bulundurma suçundan aldığı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin infazı sırasında tekrar aynı suçu işlediği tespit edilmiştir. Bu sebeple, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen hükümler gereği ikinci dava açılmıştır. Ancak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesi gerekmektedir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2014/2777 E. , 2017/6754 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın bu suçu, İvrindi Sulh Ceza Mahkemesi"nce 2011/232 esas, 2011/221 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2016 tarihli Resmi Gazete ile yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 13.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.