Tebliğname No : 3 - 2012/54008
MAHKEMESİ : Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2011
NUMARASI : 2009/304 (E) ve 2011/463 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki "yüzde sabit izin" basit tıbbi müdahale ile giderilmesinin mümkün olmadığı, buna göre sanıkların katılan Leyla"ya yönelik yaralama eyleminde temel hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 86/1. Maddesinden tayin edilmesi gerekirken, TCK"nin 86/2. maddesinden tayin edilmiş ise de sonuç cezanın TCK"nin 97/1-son maddesi uyarınca 5 yıl hapis cezasının çıkarılması nedeniyle sonuca etkili olmadığından, yine sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uygulanmamış ise de, TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun hapis cezasının kanuni sonucu olup, infaz aşamasında dikkate alınacağından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık H.. K.."a isnat edilen suçların cezasının alt sınırının beş yıldan fazla hapis cezası olduğu gözetilmeden sanığın istinabe suretiyle sorguya çekilerek 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine aykırı davranılması,
2) Katılan L.. K.. hakkında düzenlenen Kilis Devlet Hastanesi Baştabipliği"nin 10/04/2009 tarihli raporunun geçici rapora nazaran gerekli açıklıkta bulunmadığının anlaşılması karşısında katılanın yaralanmasının yüzde sabit iz oluşturup oluşturmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu"ndan rapor aldırılmasının gerekmesi,
3) Sanık M.. K.."un aşamalarda atılı suçları işlemidğini savunmasına, katılanların soruşturma aşamasındaki beyanlarında kendilerini yaralayanın aynı eylemler nedeniyle hakkında beraat kararı verilen Hüseyin oğlu M.. K.. olduğunu beyan etmeleri karşısında sanığın atılı suçlar yönüyle beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme kısmen uygun BOZULMASINA, 15.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.