Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11212 Esas 2022/10099 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2022/11212
Karar No: 2022/10099
Karar Tarihi: 11.10.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11212 Esas 2022/10099 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İcra Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sermaye şirketlerinin iflasını istememek suçuyla yargılanan sanıkların beraat ettikleri belirtilmiştir. Ancak, yerel mahkemece bozma üzerine verilen hükümlerin temyiz edildiği ifade edilerek, yapılan incelemede suç tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolmuş olduğu ve şikayet tarihi ile mahkeme kararı tarihi arasında zamanaşımını kesen bir hükmün olmadığı vurgulanmıştır. Bu nedenle, hükümlerin bozulması ve davaların zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararı alınmıştır. Kararda, suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunduğu belirtilmiştir. CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği için davaların zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verilmiştir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sermaye şirketlerinin iflasını istememek
HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Suç tarihi itibariyle sanıklara isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunması, şikayet tarihi olan 18/06/2013 tarihi ile mahkeme karar tarihi arasında zamanaşımını kesen başkaca bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 18/06/2021 tarihinde yargılama sırasında gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davaların ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 11/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
