MAHKEMESİ : İzmir 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2012
NUMARASI : 2012/175-2012/626

Davacı A.. Teks. İnş. Tur. San ve Tic. Ltd. Şti vdl vekili Avukat U.. B..D.. tarafından, davalı M.. Y.. aleyhine 26/06/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı site yönetiminin idaresindeki tekstilciler çarşısında faaliyet gösterdiklerini, hiçbir borçlarının bulunmamasına rağmen davalı tarafından elektrik ve sularının haksız olarak kesilmesi nedeniyle çalışamadıklarından gelir kaybına uğradıklarını, ticari itibarlarının zedelendiğini ileri sürerek davalıdan uğradıkları maddi ve manevi zararlarının tazminini talep etmişlerdir.
Davalı ise; sitenin tekstil iş koluna özgülenmiş bir çarşı olduğunu, bu iş kolu dışında faaliyette bulunulmasının mümkün bulunmadığını, davacıların ticaret ünvanlarında tekstil ibaresi bulunmasına rağmen araç kiralama işi ile iştigal ettiklerinden elektrik ve sularının kesildiğini, tazminat talebinin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, mimar bilirkişiden alınan rapora itibar edilerek maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne, şartları oluşmadığından manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacılar tarafından ibraz edilen belgelerdeki miktarlar toplanmak suretiyle maddi tazminat miktarı hesaplanmıştır. Özellikle raporda, reklamasyon bedelleri ve fiyat farkı faturası bedellerine de yer verilmiş, bunlardan dolayı davacıların nasıl bir zararının oluştuğu değerlendirilmemiştir. Rapor bu hali ile eksik olup hüküm kurmaya elverişli olmadığı gibi, mimar bilirkişi de dava konusunda uzman değildir. Mahkemece; gerekirse, davacıların defterleri üzerinde muhasebeci birkişiye inceleme yaptırılarak, davacıların elekrik ve sularının kesilmeden önceki dönem ile kesildikleri dönemdeki gelirleri de karşılaştırılmak suretiyle uğradıkları gerçek zarar miktarını gösterir ayrıntılı, açık ve denetime elverişli rapor alınarak hesaplattırılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA; davacıların tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.