Defter ve belge gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1270 Esas 2021/774 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1270
Karar No: 2021/774
Karar Tarihi: 28.01.2021

Defter ve belge gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1270 Esas 2021/774 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, vergi incelemesi için istenilen belge ve defterlerin hangi amaçla istendiği belirlenemeyeceğinden, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bir karar sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise VUK'nin 359/a-2. ve TCK'nın 53. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2020/1270 E. , 2021/774 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı VUK"nin 359/a-2. maddesinde düzenlenen defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine esas olmak üzere istenmesi halinde yetkili kimselere ibraz edilmemesi sonucunda oluştuğu cihetle, yapılan incelemede, defter ve belgelerin ibrazına dair 11.16.2013 tarih ve AGB-A-3455/39-23 sayılı istem yazısının dosya içerisinde bulunmadığı anlaşıldığından, anılan istem yazısının aslı veya onaylı örneği ilgili kurumdan celp edilerek defter ve belgelerin hangi amaçla istendiği belirlenerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi, istem yazısının aslı veya onaylı örneğine ulaşılamaması halinde ise, defter ve belgelerin hangi amaçla ibrazının istendiği belirlenemeyeceğinden şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince atılı suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.