MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece bozmadan sonra yapılan yargılama sırasında bozma kararına uyulmasına karar verildiği belirtilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 16.06.2009 tarih, 2009/31 Esas ve 2009/165 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, ilk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak suretiyle verilen hüküm özde direnme kararı olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hüküm olması ve bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde incelemenin Yargıtay’ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerektiği belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında, "19/06/2012" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, katılan şirketten finansal kiralama sözleşmesi ile kiraladığı New Holland marka biçerdöverin aylık taksitlerini ödememesi üzerine, katılan şirket tarafından sanığa 60 gün içerisinde borçlarını ödemesi, aksi takdirde finansal kiralama sözleşmesinin feshedileceği, sürenin sona ermesinden itibaren 3 gün içerisinde finansal kiralamaya konu makinenin şirket adresine teslim edilmesi hususlarında gönderilen ihtarnamenin usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın biçerdöveri katılan şirkete teslim etmediği iddia edildiği olayda;
Mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu"ndaki sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın suça konu malı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin şikayete tabi olan ve 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, suç tarihinin ihtarnamenin sanığa tebliğ edildiği 16/04/2012 tarihinden itibaren kendisine verilen 63 günlük sürenin sona erdiği 19/06/2012 tarihi olup, katılan şirket vekilinin sanık hakkında 19/06/2012 olan suç tarihinden itibaren 6 aylık yasal şikayet süresi geçtikten sonra 25/12/2012 tarihinde şikayetçi olduğu dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK’nın 73/1-2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddeleri gereğince sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan süresinde şikayette bulunulmaması nedeni ile düşme kararı verilmesi gerekirken, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de; Yerel mahkemece, Dairemizin 14/06/2017 tarih, 2014/25633 Esas ve 2017/15103 Karar sayılı bozma kararında, sanığın eyleminin, TCK’nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağının belirlenmesine ve bu karara da uyulmasına karar verilmesine rağmen, sanığın eylemi TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu halde, TCK’nın 155/2. maddesi ile uygulama yapılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve O yer Cumhuriyet savcısı’nın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.