MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, .... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/675 Esas (Eski esas no: 2009/115) E.sayılı dosyası ile birleşen aynı mahkemenin 2009/151 E.sayılı dosyasındaki dava dilekçesinde özetle; tarafların 2007 yılında evlendiklerini, bir müşterek çocuklarının bulunduğunu, davalı eşin ailesi ile aynı evde oturan davacının, evlilik hayatı bıyunca sürekli ve ölçüsüz müdahalelere maruz kaldığını, davacının hamile olduğu sırada Gaziantep"e bir yakını için taziyeye geldiklerinde kayınpederinin tartışma çıkardığını, davacının bu nedenle babaevinde kaldığını, davacının eve dönmek için iletişim kurmasına rağmen davalının davacıyı gelip almadığını, çeyiz eşyalarının bir kısmının akrabalar aracılığı ile babaevine gönderildiğini, davacıdan zorla alınan ancak düğün fotoğraflarında ayrıntılı olarak görünen ziynet eşyalarının (toplam 150 gr ağırlığındaki bilezik, 25 gr. kolbağı, 2 mt zincir) davacıya aynen iadesine, olmadığı takdirde tümü 22 ayar altın olan bu ziynetlerin bedeli olan 15.000,00 TL"nin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, 2011/675 Esas sayılı dosyadan tefrik edilen davaya .... Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinin 2012/321 E.sayılı dosyası üzerinden görülmeye devam edilmiştir.
Davalı; .... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/151 E.sayılı dosyasına süresinde cevap dilekçesi sunmamış, duruşmada; düğünde kendisine takılan ziynet eşyalarını düğün gidelerine harcadığını, davacıya takılan ziynet eşyalarının ise davacı ile ayrıldıklarında davacının alıp götürdüğü şeklinde beyanda bulunmuştur.
Mahkemece, davacı tarafın tanıklarının dinlenilmesine yönelik ara kararlar gereğinin ikmal edilmemiş olduğundan ispat edilemeyen davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; ziynet eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedellerinin davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. (TMK m. 6) İleri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin, iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir.



(HMK m.190) İspat yükü, hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer.
Düğünde kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından takılmış olursa olsun kadına bağışlanmış sayılır. Ziynet eşyaları rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen türden eşyalardan olduğundan, olağan olan bu çeşit eşyanın kadının üzerinde olması ya da evde saklanması, muhafaza edilmesidir. Bunların davalı tarafın zilyetlik ve korumasına terk edilmesi olağan durumla bağdaşmaz. Bunun sonucu olarak normal koşullarda ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğunun kabulü gerekir.
Davacı, dava konusu ziynet eşyasının varlığını, bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu ispat yükü altındadır.
Somut olayda, davacı tanıklarından Tahir Kurt mahkeme huzurunda dinlenilmiş, diğer tanıkların dinlenilmesi için mahal mahkemesine yazılan talimatlar adres yetersizliği sebebiyle bila ikmal iade edilmiş ise de, iş bu davanın tefrik edildiği boşanma dava dosyasında anılan tanıkların dinlenildiği anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca mahkemece; boşanma dava dosyası, eldeki davada dinlenen tanıkların beyanları, boşanma dava dosyasında dinlenen tanıkların beyanlarıyla birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.