Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/1053 Esas 2021/1648 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1053
Karar No: 2021/1648
Karar Tarihi: 25.05.2021

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/1053 Esas 2021/1648 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davalı tarafın kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat ödemesine hükmetti. Ancak, davacı ve davalı tarafın istinaf başvuruları esastan reddedildi. Temyiz edenin sıfatına göre, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle 78.680,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin mahkeme kararları temyiz kabil değildir. Dolayısıyla, davacı vekilinin temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri açıklanmıştır. HMK 362/1-a maddesi, temyiz edenin sıfatına göre belirtilen miktar veya değeri aşmayan davalara ilişkin mahkeme kararlarının temyize konu olamayacağını belirtirken, HMK 362/2. maddesi de temyize ilişkin istinaf kararlarına temyiz yolunun açık olduğunu ifade etmektedir.

4. Hukuk Dairesi 2021/1053 E. , 2021/1648 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ...tarafından, davalı ... aleyhine 14/03/2014 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın maddi tazminat yönünden kabulüne, manevi tazminat yönünden kısmen kabulüne dair verilen 27/03/2018 günlü karara karşı davacı ve davalı tarafların istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurularının esastan reddine dair verilen 27/01/2021 günlü asıl kararın ve davacı vekilinin tavzih talebinin reddine dair verilen 24/02/2021 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre, hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle 78.680,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir.
Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde davacıya geri verilmesine 25/05/2021 gününde 25/05/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.