MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 31/3, 62, 52.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırcılık suçundan yapılan yargılama sonucunda, suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 31/3, 62, 52. maddeleri gereğince cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca denetim süresine tabi tutulmasına dair Manyas Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15/12/2009 tarih, 2009/7 Esas, 2009/132 Karar sayılı kararının, 05/03/2010 tarihinde kesinleştiği, 18/02/2015 tarihinde yeniden işlediği ikinci suçtan dolayı suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın kesinleşmesiyle yapılan ihbar üzerine CMK"nın 231/11. maddesi gereğince; hükmün açıklanmasına ilişkin Manyas Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04/05/2016 tarih, 2016/83 Esas, 2014/141 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Manyas Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15/12/2009 tarih, 2009/7 Esas, 2009/132 Karar sayılı dosyasında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihinin 05/03/2010 olduğu, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde işlediği kabul edilen Isparta 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2015/253 Esas, 2016/90 Karar sayılı dosyasında ise suç tarihinin 18/02/2015 olduğu, her ne kadar hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen ilk kararda kesinleşme tarihinin 27/12/2012 gösterildiği görülmüş ise de, suça sürüklenen çocuk hakkındaki hükmün itiraz üzerine 05/03/2010 tarihinde kesinleştiği, bu nedenle ilk hükmün kesinleşme tarihi ile yeni suçun işlenme tarihi arasında 3 yıllık denetim süresinin geçmiş olduğunun anlaşılması karşısında, CMK’nın 231/11. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının koşullarının gerçekleşmediği gözetilmeksizin yazılı şekilde hükmün açıklanmasına dair karar verilerek suça sürüklenen çocuk hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.