Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/741 Esas 2018/3719 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/741
Karar No: 2018/3719
Karar Tarihi: 30.10.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/741 Esas 2018/3719 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca, TCK'ya göre, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararı vermiş ve yapılan temyiz başvurusunu esastan reddetmiştir. Dosyadaki belgelere göre suç tarihinin doğru şekilde yazılmamış olması dışında yargılama usulleri kanuna uygun olarak yapılmıştır ve vicdani kanaata dayalı kesin karar verilmiştir. Kanun maddeleri şunlardır: 314/2 (silahlı terör örgütüne üyelik), 62 (hükümden sonra tutuklama), 53 (hüküm açıklanmasının geri bırakılması), 58/9 (terör örgütü propagandası yapmak), 63 (görevli memurun bilerek suç işlemesi), ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 (silahlı terör örgütü üyesi olmak).

16. Ceza Dairesi 2018/741 E. , 2018/3719 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanaatin oluştuğu, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olma suçu temadi eden suçlardan olup yakalanma ile temadi kesileceğinden gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "2016" yerine "05.11.2016" olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 30.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.