MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay 23. Ceza Dairesi’nin 08/02/2016 gün, 2015/6953 Esas, 2016/898 Karar sayılı bozma ilamından sonra mahkemece dosyanın 22/12/2016 tarihinde uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verildiği, 17/05/2017 tarihinde uzlaştırmanın sağlanamadığına ilişkin raporun düzenlendiği ve savcılığa iade edildiği anlaşılmakla, Ceza Muhakemesi Uzlaştırma Yönetmeliği"nin 34. maddesindeki süreler gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun, 5327 sayılı TCK’nın 157/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suçun işlendiği 15/07/2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.