MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 23.11.2017 gün ve 2017-431/240 sayılı kararı onayan Daire"nin 26.11.2019 gün ve 2018-1684/7517 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili Puma AG"nin Puma markaları ve logolarının dünya genelinde ve Türkiye’de tescilli sahibi olduğunu, bu çerçevede Puma markası etiketi veya logosu ile ilgili dizaynlarının bulunduğu her türlü tekstil ayakkabı aksesuar vs gibi ürünlerin üretme ve ürettirme hak ve yetkisine sahip bulunduğunu, Türkiye içinde ürün dağıtım ve satışını dava dışı Puma Spor Giyim San. ve Tic. A.Ş. eliyle yapsa da zaman zaman fason üretimde yaptırdığını, bunlardan birinin de davalı firma olduğunu, müvekkili ile davalı arasında 18.04.2003 tarihinde “üretim ve teslimat sözleşmesi” düzenlendiğini, bu sözleşmeye göre davalı üreticinin kendisinde kalan ikinci kalite ürünlerinin üçüncü şahıslara sunma veya pazarlama yetkisine sahip olmadığını, ikinci kalite ürünlerin derhal imha edilip bunu da müvekkiline ispat etmek zorunda olduğunu, sözleşmenin 14/1 maddesine göre Puma’ya ait marka veya sair işaretlerin davalı üretici tarafından farklı bir şekilde yada Puma’nın belirleyeceği üçüncü şahıslar dışında başka alıcılara verme hakkına sahip bulunmadığını, buna rağmen müvekkiline ait davalı tarafından üretilen ürünlerin piyasaya sunulmak üzere depoda tespit edildiğini ileri sürerek, sözleşmede kararlaştırılan cezai şarttan kaynaklanan 1.248.270 Eurodan şimdilik 100.000 Euro’nun davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, 13.03.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 723.810 Euro"ya yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafın ıslah ettiği değer yönünden 5 yıllık zamanaşımı süresi dolmuş olduğundan ıslah edilen talep yönünden talebin reddine, ıslahtan önceki asıl dava yönünden 100.000,00 Euro cezai şart alacağının faizi ile tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 18/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.