Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6271 Esas 2018/3604 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1, 43/2, 62, 53/1, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın mağdur ...’ya karşı eylemi hakkında mağdur ...’nın şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle CMK’nın 223/8. maddesi gereğince kamu davasının düşürülmesine karar verildiği ve temyiz edilmediğinin belirlenerek yapılan incelemede:
Şikayetçiler ..., ... ve ...’e usulune uygun olarak duruşma günü bildirilmesine rağmen duruşmaya gelmeyip katılan sıfatı almamaları karşısında mahkemece CMK’nın 235/2. madde ve fıkrası gereğince dinlenilmelerinden vazgeçilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın şikayetinden vazgeçen mağdur ... dışındaki 20 mağdurun sokakta yürürken kalça bölgelerine odaklanmak suretiyle cep telefonunun kamerası ile resimlerini çekmesi şeklinde sübutu kabul edilen eylemleri nedeniyle TCK’nın 134/1-1.cümle, 134/1-son cümle gereğince 20 ayrı mağdur sayısınca ayrı ayrı 20 hüküm kurulması gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek sanığın tek bir telefonla çekim yaptığına dair yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanarak TCK’nın 134/1. madde ve fıkrası gereğince tek bir hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini, kanuna aykırı,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Sanık hakkında özel hayata ilişkin görüntüleri çekmesi eylemi nedeniyle TCK’nın 134/1-1.cümle gereğince temel ceza belirlendikten sonra aynı Kanunun 134/1-son cümlesi gereğince bir kat artırım yapılması gerekirken, TCK’nın 134/1. madde ve fıkrası gereğince temel cezanın 2 yıl olarak belirlenmesi, kanuna aykırı,
2- Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 28.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.