MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen 03.07.2012 tarihli mahkumiyet hükmünün, vasisinin adresine tebliğe çıkartıldığı ve 07/08/2012 tarihinde muhtara teslim edilmek suretiyle tebliğ edildiği anlaşılmışsa da, 07/08/2012 tarihi itibariyle cezaevinde bulunduğu anlaşılan sanığa yapılan tebliğin anılan sebeple geçersiz olduğu ve sanığın öğrenme üzerine yaptığı 09/09/2013 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, aynı Kanun’un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 18/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.