MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, müşterek çocuklar için hükmedilen nafakanın miktarı, yatılı kişisel ilişki kurulması, maddi tazminat ile mal rejiminin tasfiyesi yönünden tefrik kararı verilmesi yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar, iştirak nafakası, kişisel ilişki süresi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 29.03.2016 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı ... ve vekili Av. ... ile karşı taraf duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı ... ve vekili Av. ... ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece taraflara yüklenen kusurlu davranışlarının yanında davalı-karşı davacı erkeğin güven sarsıcı davranışta da bulunduğunun anlaşılmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-karşı davacı erkek karşı dava dilekçesinde “çocukların doğumu nedeniyle sürekli ..."ye gidip gelmek zorunda kaldığından 27 Haziran 2011 "de ...deki ... olarak en üst düzeydeki işini kaybettiğini, bu ve karşı dava dilekçesinde yer alan tüm nedenlerle Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesine göre 3.000.000,00 TL tutarında maddi tazminata hükmedilmesini “talep ettiğini beyan etmiştir. Mahkeme, davalı karşı davacının işten çıkarılma durumu nedeni ile uğramış olduğu maddi kaybına ilişkin isteğinin boşanmanın fer"isi olmadığı gerekçesi ile tefrikine karar vermiştir. Oysa karşı dava dilekçesinde açıkça belirtildiği üzere mahkemece tefrikine karar verilen maddi tazminat isteği Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesinde yer alan ve boşanmanın fer"isi niteliğinde olan "mevcut menfaatin kaybı" kapsamındadır. Boşanma davasıyla talep edilmesi halinde, bu isteğin boşanma kararıyla sonuca bağlanması zorunludur. Öyleyse Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi kapsamına giren bölümüyle ilgili tefrik kararı verilemeyeceğinin gözetilmesi ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekir. Bu husus gözetilmeden tefrik kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.
3-Tarafların müşterek çocukları ... ve ... 23.02.2011 doğumludur. Ana ve baba ile çocuklar arasında kişisel ilişki kurulurken çocuğun üstün yararı yanında ana babalık duygusunun tatmin edilmesine ve geliştirilmesine özen gösterilmesi de gerekir. Velayet kendisinde bulunmayan baba ile müşterek çocuklar arasında, çocuğun baba sevgi ve şefkatini tadacağı şekilde, hafta sonu ve dini bayramlarda kurulan kişisel ilişkinin yanı sıra baba yanında yaz aylarında ve sömestr tatilinde de kalmasına olanak sağlayacak şekilde kişisel ilişki tesisi gerekir, bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.350,00 TL. vekalet ücretinin ..."den alınıp ..."a verilmesine ve 1.350,00 TL. vekalet ücretinin ..."dan alınıp ..."e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 29.03.2016 (Salı)