MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğu cihetle, belge aslının emanetten celp edilerek incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcılık niteliği bulunup bulunmadığının karar yerinde tartışılması ve denetime olanak verecek şekilde aslının dosya içerisinde bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın aşamalarda ve temyiz dilekçesinde, aracı 2008 yılında amcasının oğlu ...’a sattığını, devrini ise 2011 yılında yaptıklarını, sahte araç muayenesiyle bir ilgisinin bulunmadığını savunması; ...’ın, hükümden sonra mahkemeye sunduğu 04.02.2014 havale tarihli dilekçede, aracı 07.04.2010 tarihinden çok önce sanıktan satın aldığını, sanığın atılı suçla bir ilgisinin bulunmadığını, şirketine ait çok sayıda araç ve şoför bulunduğunu, bu muayeneyi de şoförlerden birinin yapmış olabileceğini belirtmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından, ...’ın CMK"nın 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, gerektiğinde ilgili kişi ya da kişiler hakkında suç duyurusunda bulunulması ve dava açılması halinde bu dava ile birleştirilmesinden sonra toplanan deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
3-Kabule göre;
a) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 gün ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK"nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan, zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu gözetilerek, sanığa yüklenen "araç muayenesinde sahtecilik" suçu neticesinde ne gibi somut zarar oluştuğu irdelenip gerekçeye yansıtılmadan, hakkında takdiri indirim hükümleri uygulanan ve yargılama sürecindeki pişmanlığı dikkate alınarak cezası ertelenen sanık hakkında, 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun’un 2/2. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 142/1-f, 168. maddelerinde yapılan değişiklikler gözetilerek elektrik hırsızlığı suçundan dolayı adli sicil kaydında bulunan sabıkasının silinme koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılıp sonucuna göre sanık hakkında "hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı” verilip verilmeyeceği hususunun değerlendirilmesi gerekirken, “kamu zararının karşılanmaması” şeklindeki yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 23.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.