MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 07/11/2005-02/12/2006 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 07.11.2005-02.12.2006 tarihleri arasında davacının davalı şirkete ait işyerinde geçen çalışmalarının tespiti ile aksine Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının kesin süre içinde belge ibraz etmediğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden ; davacının davalı şirkete ait ... sicil numaralı işyerinde, 23.06.2006 tarihinden itibaren sekiz gün sigortalı çalışmasının bulunduğu, tespite konu dönemde başka herhangi bir işyerinde sigortalı çalışmasının bulunmadığı, 28.5.2012 tarihli sosyal güvenlik denetmen raporuna göre; 22.8.2006 tarihinde
davalı şirkete ait işyerinde yapılan yerel denetimde .. ...(davacı) ve .."in fiilen çalıştıklarının tespit edildikleri, 28.8.2006 tarihli raporda ise bu kişiler dışında adı geçen diğer sigortalıların çalışmaları hususunda tereddüt hasıl olduğunun belirtildiği, davalı şirkete(Web tasarımı) ait ... sicil nolu işyerinin 6.4.2004-23.6.2006 tarihleri arasında 506 Sayılı Yasa kapsamında olduğu anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davacı hakkında davalı kurumca ne tür bir işlem yapıldığını Kurumdan sormak, gelen cevaba göre davanın kamu düzenine ilişkin olduğunu gözönüne alarak resen araştırma ilkesi gereğince işin esasına girip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmadan işin esasına girilmeksizin eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.