MAHKEMESİ : Erzincan Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2012
NUMARASI : 2011/694-2012/983

Davacı M.. B.. vekili Avukat M.Ş... tarafından, davalı A.. Ş.. aleyhine 29/04/2011 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27/09/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının gerekli dikkat ve özeni göstermeyerek kendisine teslim edilen malların kaybolmasına neden olduğunu belirterek, uğranılan zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen duruşmaya katılmamış, herhangi bir yazılı beyanda bulunmamıştır.
Mahkemece, zimmetinde iken bahse konu malların kaybolmasından davalının sorumlu olduğu benimsenerek, zararın ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya içerisinde bulunan 29/03/2012 tarihli bilirkişi raporunda; astsubay olarak görev yapmakta olan davalıya fazladan birçok görev ve sorumluluk yüklendiği, devir-teslim işlemleri sırasında davalıya yeterli süre verilmediği, kaybolan malzemelerin bir kısmının nitelik itibariyle diğer malzemelerle karışma ihtimalinin bulunduğu, bir kısmının ise günlük kullanım esnasında bozulup kırılabilecek türden malzemeler olduğu, bu nedenle bu malzemelerin bir kısmının aranması halinde bulunabileceği, nitekim bazı malzemelerin aranma sonucu bulunduğu belirtilmiş, davalının zorunlu nedenlerle görevini ihmal ettiği sonucuna varılmıştır.
Kural olarak, gerçek zarar hüküm altına alınmalıdır (BK.m.42). Bu da, zararlandırıcı eylemden önceki durum ile sonrası arasındaki farktan ibarettir. Ancak; hakim, durumun özelliğini ve kusurun ağırlığını da gözetmekle yükümlüdür (BK.m.43/1). Yasa koyucu, bu hükümle hakime, her somut olayın özelliğine göre tazminatın kapsamını belirleme ve hakkaniyet çerçevesinde (MK.m.4) takdir yetkisini kullanma imkanını, daha da ötesinde görevini vermiştir. Hakim burada, karşılıklı yararlar dengesini de göz önünde tutacaktır.
Şu halde, olayın meydana geliş şekli ve iş yoğunluğu ile bilirkişi raporunda belirtilen hususlar dikkate alındığında, tahsiline karar verilen zarar miktarından, BK.m.43 (TBK.m.51) gereğince uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Bu hususun gözetilmemiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA; davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.