Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/5130 Esas 2021/4493 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5130
Karar No: 2021/4493
Karar Tarihi: 23.06.2021

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/5130 Esas 2021/4493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, on dört yaşındaki mağdureye cinsel istismarda bulunduğu iddiasıyla yargılandı. Mağdurun ifadelerinde çelişkiler ve genital muayene raporundaki bulguların sanığın sadece anal yoldan ilişkiye girdiğini göstermesi nedeniyle, suçun niteliğinin yanlış tayin edilerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesine karşı yapılan istinaf başvurusu, esastan reddedilmiştir. Ancak, sanığın suçu organ sokarak değil de farklı yöntemlerle işlediği konusunda kuşkular olduğu için karar bozulmuştur. Suçun çocuğun cinsel istismarı suçu olduğu ve sanığın suçu organ sokarak işlediği kesinleşmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.1. maddesi: \"Çocuğun cinsel istismarı\",
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi: \"Temyiz incelemesi\"

14. Ceza Dairesi 2020/5130 E. , 2021/4493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM: Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Sakarya 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.10.2020 gün ve 2019/336 Esas, 2020/22 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalardaki çelişkili anlatımları, soruşturma evresinde sanığın zorla hem vajinal hem de anal yoldan organ sokmak suretiyle cinsel ilişkiye girdiğini belirtmesine rağmen mahkemede sadece anal yoldan ilişkiye girdiğini beyan etmesi, olaydan altı gün sonra aldırılan genital muayene raporunda anal mukoza ve sfinkter tonusunun doğal bulunup, kanama, ekimoz, sıyrık, fissür gibi travmatik bulgulara rastlanılmadığının bildirilmesi, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın olay günü araçla fındıklık alana götürdüğü on dört yaşındaki mağdureye yönelik cinsel istismar eylemini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle kucağına alma ve dudaklarından öperek cinsel organı ile göğüslerine dokunma şeklinde sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden,Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 10.03.2020 gün ve 2020/555 Esas, 2020/614 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 23.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.