Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19096 Esas 2020/2535 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraate, mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik hakaret suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin hakaret suçundan beraat eden sanık lehine vekalet ücreti takdir edilmemesine hasren temyiz isteminde bulunduğu ve aynı dava kapsamında sanığın katılan ...’u kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi nedeniyle, beraat kararı yönünden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 14/5. maddesi uyarınca sanık yararına ayrıca hazine aleyhine vekalet ücreti ödenmesine karar verilmesinin mümkün olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2) derece olduğu belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak (1/3) oranında artırım yapılması suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
b) Sanığın TCK’nin 86/1 ve 87/3. maddeleri uyarınca verilen “1 yıl 4 ay hapis cezası”nda TCK’nin 29/1. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim yapılması sırasında, sanığın “1 yıl hapis cezası” yerine “12 ay hapis cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.