Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/8139 Esas 2018/3565 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 51/3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan zorunlu müdafii ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Meydana gelen kazada yaralanan yaşı küçük katılan ..."ya CMK"nın 234/2. maddesi gereğince Baro tarafından zorunlu olarak atanan müdafiinin, CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan zorunlu müdafii ve sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Suç tarihinde sanığın kullandığı araçla katılana çarpması ile kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasıyla neticelenen kazada, sanık ve katılanın kaza yerini ve olayın oluş şekline yönelik anlatımları arasında farklılıklar bulunması, kaza tespit tutanağında kazanın düz ve tek yönlü yolda katılanın yaya vaziyette bulunduğu sırada gerçekleştiği ancak kaza yerinde herhangi bir iz veya imare olmadığının belirtilmesine rağmen, bilirkişi raporunda kazanın kavşakta sağa dönüş sırasında katılanın yakını olan Sedat"ın idaresindeki bisiklette bulunduğu sırada gerçekleştiğinin kabul edilmesi karşısında, maddi gerçeğin ortaya çıkarılması amacıyla sanık olay sırasında araçta bulunduğu iddia ettiği eşi, katılan ve bisiklet sürücüsü olan Sedat"ın da katılımlarıyla kaza yerinde keşif icra edilerek kazanın gerçekleşme biçimi saptandıktan sonra sanığın kusur durumunun mahkemece belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Katılan ..."un kazada kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığının tespit olunmasına rağmen kırığın vücuduna etkisi hususunda kati raporunun aldırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının göz önünde bulundurulmaması,
4- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının ertelenmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 51/1. maddesi yerine 51/3. maddesi olarak hatalı gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan zorunlu müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.