MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma (değişen suç vasfına göre güveni kötüye kullanma)
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 52/2, 51/1-3 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın, kadın doğum uzmanı olarak faaliyet gösteren katılanın muhasebeciliğini yaptığı süre içerisinde katılanın vergi ödemelerini yapmak üzere kendisinden 128.605,53 TL teslim aldığı halde, vergi işlemleri için 44.941,55 TL ödeme yapıp, geri kalan 83.668,98 TL‘yi ise uhdesinde tuttuğu, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
05/01/2011 tarihli bilirkişi raporunda sanığın muhasebe ödemelerinin ödendiğine dair dosya içinde belge olmadığından sanığa ait üç firma için iki yıllık muhasebe ücreti alacağı olduğunun belirtilmesi, yine soruşturma aşamasında alınan 06/11/2008 tarihli bilirkişi raporunda sanığın muhasebeciliğini yaptığı üç şirketin 2006, 2007 ve 2008 yıllarına ilişkin ödemelerine sanığın 2006 ve 2007 yılları serbest muhasebe hizmet ücretinin dahil olmadığına yönelik değerlendirmede bulunulması, sanığın katılana ait olup muhasebeciliğini yaptığı üç firma için muhasebe ücreti alacağı olduğuna yönelik müdafii aracılığıyla yaptığı savunması ve katılanın mahkemede verdiği 07/05/2009 tarihli beyanında kendisine ait diğer iki şirketinin muhasebe işlemlerinin de sanık tarafından tutulduğunu kabul etmesi karşısında, katılan tarafından sanığa elden para ödendiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı somut delil bulunmadığı ve söz konusu vergi ödemelerinin ilgili kuruma yatırılmış olduğu dikkate alınarak, sanık savunmaları, katılan beyanları, bilirkişi raporları, ödeme ve banka dekontları, oluş ve tüm dosya kapsamından; sanığın, en son dosyaya sunulan, bila tarihli, ... imzalı ek raporda uhdesinde kaldığı belirtilen 1.175,78 TL’yi muhasebe ücreti alacağına mahsuben katılana iade etmediği ve sanığın suç işleme kastıyla hareket ettiğinin ispatlanamadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve taraflar arasındaki uyuşmazlığın hukuki ihtilaf içerdiği gözetilmeden, sanığın atılı suçtan 5271 sayılı CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraati yerine, delillerin takdirinde hataya düşülerek mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
1- Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi gereğince, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı kanunun 53/1. maddesinde gösterilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.