Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK"nın 89/1, 52, 52/4. maddeleri gereğince verilen 3000 TL adli para cezası yanında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince güvenlik tedbirine de hükmedilmesi nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğunun kabulü ile usul ve kanuna uygun olmayan temyiz isteminin reddine dair verilen 26.04.2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” düzenlemesi için öngörülen koşulların, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlarla birlikte, denetime olanak verecek şekilde, somut gerekçeler gösterilmek suretiyle değerlendirildikten sonra, sanık hakkında “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği; suç tarihi itibari ile sabıkası bulunmayan, duruşma tutanaklarına yansıyan herhangi bir olumsuz davranışı bulunmayan sanık hakkında "Sanığın bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkememize olumlu kanaat gelmediğinden sanık hakkında CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına " şeklindeki dosya kapsamıyla uyuşmayan yetersiz gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.