Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3908 Esas 2021/761 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3908
Karar No: 2021/761
Karar Tarihi: 27.01.2021

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3908 Esas 2021/761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2021 yılında Yargıtay tarafından bozulan bir karardan bahsedilmektedir. Sanık, defter ve belge gizlemek suçundan mahkum edilmiştir. CMK'nin 231/8 maddesi gereği, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihe kadar dava zamanaşımı süresinin işlediği belirtilmiştir. İkinci suç tarihi olan 09.02.2014 tarihine kadar da dava zamanaşımının durduğu ifade edilmiştir. Ancak, kararın bozulmasına neden olan iki sebep vardır: 1) Hüküm açıklanmasına dair kararda gerekçenin yetersiz olduğu ve delillerin tartışılmadığı, 2) Rapor Değerlendirme Komisyonu mütalaa yazısının dosya içinde bulunmaması ve TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nin 231/8 ve 231/11, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367 ve 5237 sayılı TCK'nin 53.

11. Ceza Dairesi 2020/3908 E. , 2021/761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, 23.10.2009 olan suç tarihinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 26.10.2010 tarihine kadar bazı kesintilerle dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 13.07.2015 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 26.10.2010 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 09.02.2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.11.2014 tarihli 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK"nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiğinden; somut olayda sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğu belirtilip buna dayanak olan deliller gösterilip tartışılmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a) 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Rapor Değerlendirme Komisyonunun mütalaa yazısının aslı veya onaylı örneğinin dosya içerisinde bulundurulmaması,
b)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

ÖK.