Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/7938 Esas 2017/6553 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7938
Karar No: 2017/6553
Karar Tarihi: 11.12.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/7938 Esas 2017/6553 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Fethiye Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 2010 yılında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle hüküm giymiş olan sanık, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında aynı suçu tekrar işlemiş. Ancak 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen hüküm gereği, ikinci suç için ayrı bir soruşturma yapılmayacağından, davanın düşmesi gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri; TCK'nın 191. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2014/7938 E. , 2017/6553 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın bu suçu, Fethiye 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nce 2010/423 esas ve 2010/732 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2016 tarihli Resmi Gazete ile yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.