12. Ceza Dairesi Esas No: 2016/7965 Karar No: 2018/3554 Karar Tarihi: 27.03.2018
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7965 Esas 2018/3554 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğini kabul etti, ancak sanığın kusurunun ağırlığı göz önünde bulundurularak temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmediğini belirtmiştir. Hüküm, 1-Sanığın kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi, 2-Sanığın ehliyet bilgilerinin yanlış gösterilmesi nedeniyle kanuna aykırı bulunmuştur. Hükümde, sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine, adli para cezasının 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesaplanmasıyla 3000 TL adli para cezasına çarptırılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK\"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6.
12. Ceza Dairesi 2016/7965 E. , 2018/3554 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddelerigereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği mahkemece de kabul edilmesine rağmen, sanığın kusurunun ağırlığı göz önünde bulundurularak temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçu işlemediğine ve cezanın fazla olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi, 2-Sanığın TCK"nın 53/6. maddesi gereğince ehliyetinin geri alınmasına karar verildiği sırada sanığa ait ehliyet bilgilerinin yanlış gösterilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve yine hükmün 7. fıkrasındaki "Kocaeli/Gebze Trafik Şube müdürlüğünden alınan 17.05.2004 tarih ve 66733 sayılı "B" sınıfı sürücü belgesinin" ibaresinin "İzmir Trafik Tescil Şube müdürlüğünden alınan 14.08.2006, 14.03.2014 tarih ve 722467 nolu, 275728 harf seri nolu (B) sınıfı sürücü belgesinin” ibaresiyle değiştirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.