MAHKEMESİ :İş Mahkemesi



Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 10/03/2008-30/09/2009 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere davalı Kurumun tüm temyiz itirazlarının reddi ile, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 10.3.2008 ile 30.9.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde yazılı olduğu şekilde davanın kısmen kabulü ile 16.5.2009-30.9.2009 tarihleri arasında aylık net 2.000,00 TL ücretle çalıştığına karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Mahkemece, davacının 16.5.2009-30.9.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığının tespitine karar verilmişse de gerekçeli kararda da belirtildiği şekilde 10.3.2008-30.9.2009 tarihleri arasında davacının işyerinde çalışması sabit olup, 1479 sayılı yasa kapsamında sigortalılığının 15.5.2009 tarihinde bitmesi nedeniyle 16.5.2009 tarihinden itibaren çalışmalarının tespitine dair kısmen kabul kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının tamamen silinerek, yerine “1- Davanın kabulü ile davacı ..."in davalı işverene ait .. s.s. nolu işyerinde 10.3.2008-30.9.2009 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak aylık net 2.000,00 TL (brüt 2.791,34 TL) ücretle çalıştığının tespitine, 2- 25,20 TL karar ve ilam harcından peşin alınan harcın mahsubu sonrası eksik kalan 0,90 TL’nin davalı şirketten alınarak hazineye gelir kaydına, 3- 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine, 4- Davacı tarafın yapmış olduğu 52,35 TL harca ilişkin yargılama giderinin, harçtan davalının sorumluluğu ilkesi ile Kurumun harçtan bağışık olduğu gözetilerek davalı Şirketten; 431,00 TL tebligat ve kanıt toplanmasına ilişkin yargılama giderinin davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine, 5- Davacı tarafından yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmının, HMK 333. maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde davacıya iadesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacı"ya yükletilmesine,
11.06.2015 gününde oy birliğiyle ile karar verilmiştir.