MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/10/2014 tarih ve 2014/218-2014/343 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 15/03/2016 günü hazır bulunan davacılar vekili Av. ....... ile davalı vekili Av. .... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, ... Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi"nin 25.05.2011 tarih ve 2 O 381/10 sayılı 14.05.2013 kesinleşme tarihli kararının tanınması ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tenfizi istenilen yabancı mahkeme kararının kamu düzenine aykırı olduğunu, davalı şirketin parasını dilediği an geri alabileceği vaadi ile hiç kimseden para toplamadığını, ortaklar pay defteri gereğince şiketin hissedarı olan davacıların şirkete ortak olmak için ödedikleri sermayeleri şirketten talep edemeyeceklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davanın kabulüne....Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi"nin 25.05.2011 tarih ve 2 O 381/10 sayılı 14.05.2013 kesinleşme tarihli kararının tanınması ve tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, yabancı mahkeme kararının tenfizi istemine ilişkin olup, tenfiz davalarının eda davası değil tespit davası niteliğinde olması nedeniyle, mahkemece yargılama harcının nispi değil maktu olarak belirlenmesi gereklidir. Bu durum karşısında mahkemece, nispi harca hükmedilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiş ise de yapılan yanlışlığın yeniden yargılamayı gerektirmemesi nedeniyle hükmün, HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, kararın hüküm bölümünde yer alan “Alınması gereken 1.597,00 TL harçtan peşin alınan harcın mahsubu ile bakiye 1.571,80 TL harcın davanın niteliği gereği davacıdan tahsiline,” ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine “Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 25,20 TL maktu harcın peşin harçtan mahsubu ile yeniden harç alınmasına yer olmadığına” ibarelerinin eklenmesine; hükmün DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacılara verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.