Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı 2 kez - çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11572 Esas 2015/628 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11572
Karar No: 2015/628
Karar Tarihi: 27.01.2015

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı 2 kez - çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11572 Esas 2015/628 Karar Sayılı İlamı

Özet:

14. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, bir şahsın çocuklara yönelik basit cinsel istismar suçundan mahkumiyeti hakkında uyarlama talebinin reddedildiği ifade edilmiştir. Temyiz ret kararı verilen bu dosya, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarla ilgili düzenlemeler yapan 6545 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesinden sonra verilen lehe kanunun belirlenmesine ilişkin kararların itiraza tabi olmadığından temyizin mümkün olmadığı ortaya konulmuştur. Dosyanın, mahkeme tarafından değerlendirilmesi için mahalline gönderilmiştir. Bu karar çerçevesinde, söz konusu kanunun 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği ve 5275 sayılı Kanun'un 98. maddesi kapsamında verilen kararların itiraza tabi olmadığı, ancak itiraz konusu olan durumların CMK'nın 264. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmaktadır.

14. Ceza Dairesi 2014/11572 E. , 2015/628 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı (2 kez), çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Uyarlama talebinin reddi ile atılı suçlardan mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Temyiz ret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce benimsenen 17.05.2011 gün ve 2011/3-66 Esas, 2011/96 sayılı Kararında açıklandığı üzere, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe girmesinden sonra bu değişiklikler nedeniyle verilen lehe kanunun belirlenmesine ilişkin kararların 5275 sayılı Kanunun 98. maddesi kapsamında verilen kararlardan olduğu, aynı Kanunun 101/3. maddesine göre itiraza tâbi olup temyizinin mümkün bulunmadığı ve hükümlü müdafiin 30.09.2014 tarihli Ek Karara yönelik itirazlarının da CMK.nın 264. maddesi gözetilerek mahallinde merciince değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldığından, dosyanın merciince karar verilmesi için mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.