Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/1010 Esas 2013/216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/01/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/09/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.


1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, parçalar halinde toplam 53.240 m2 miktarındaki taşınmazlarında ekili bulunan korunga yem bitkisinin 2006 yılında davalıların hayvanları tarafından yenilmek suretiyle zarar verildiğini belirterek uğranılan zararın davalıya ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Davalı ise, dava konusu yerlerin yol güzergahı olduğunu, yaylakiye köylüleri ve göçerlerin dava konusu yerde hayvan otlattıklarını, kim tarafından zarar verildiğinin tespitinin mümkün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dava dosyasının incelenmesinde, mahkemece dinlenen davacı tanığı ... tespit dosyasında ve dava dosyasında, davacıların taşınmazının yol güzergahında olduğu, göçerlerin de bu güzergahı kullandığını, davalının hayvanlarını ve göçerlerin hayvanlarını davacılara ait korunga yem bitkisi içinde otlanırken gördüğü yönünde beyanda bulunmuş, aynı şekilde dinlenen davalı tanığı ... de yol üzerinde olan yem bitkisinin bir kısmının göçerlerin hayvanları tarafından yendiğini gördüğü yönünde beyanda bulunmuştur. Davacıların arazisinde ekili bulunan yem bitkisine davalının hayvanları dışında göçerlerin hayvanları tarafından da zarar verildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Şu durumda zararın tümünün davalıya yüklenilmesi hakkaniyete uygun olmayacaktır.
Mahkemece olayın oluşu ve dosya kapsamındaki diğer olgular gözetilerek BK"nın 43 maddesi uyarınca uygun miktarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğinden kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.